Kapalı kapılar ardında
Yok olmanın korkularını yaşıyoruz
Dışarıda depremler
Dışarıda şavaşanlar oluyor
Ağlayanlar dilenenler dolaşıyor
Ölümün soluğu dolaşıyorken boynumuzda
Ben en ağlamaklı halimle sana sığınyorum
Tüm korkularım ardında
Azrail dolaşıyorken sokaklarda
Ruhumu sahip olamadığım siyah gözlerine bakarak dinlendiriyorum
En aciz halimile İflah olmaz dugularım seni arzuluyar
Ruhum siyah gözlerinde sürekli bir şeyler arıyor
İpeksi kirpiklerinin sahipsiz bakışlarına sığınıyorum
Başımı göğsüne yasladığımda tüm korkularımı unutuyor ve
Seninle sevişip günahlarımla ölmek istiyorum
Yok olmanın korkularını taşıyorken boynumda
Sen en vazgeçemediğim oluyorsun
Tüm Benliğimde ben Bedenimde seni istiyor
Bedenine sahip olmak bedenime hayat veriyor
Seninle bütün korkularımı unutuyorum
Kapalı kapılar ardında
Seninle yok olmanın korkularını unutuyorum
Kayıt Tarihi : 24.5.2008 12:32:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!