Tükendiğinde sevgilerin en derini
mevsim sonbahara bıraktığında yerini
gecenin serseri bir vaktinde
dilinde öylesine bir türküyle
kapalı kapılar ardınca; gel
Kırgınlığım sönmeye yüz tutarsa
bir nefes de sen yolla
serin bir rüzgar ve ahınla
içindeki masum pişmanlığınla
kapalı kapılar ardınca; gel
Zincire vur dudaklarını lal olsun
yitir kendini bu alemde kalmasın bir yol
çıkmazlarla gelme bana, biraz mühlet sana
çöz sırları içinde pinhan koyma ve sonra
kapalı kapılar ardınca; gel
Kırgın ve yorgun yüreğim
hasretliğe kalmadı mecalim
bir tutam tebessümünle
arala kapıları
ve kapalı kapıları
aç da gel...
Kayıt Tarihi : 1.6.2010 23:00:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Yitik bir aşkın gölgesinde ortak noktam
Tekerrürün her defasında secdede gözyaşım oluyor
Mağlup ettiğin biri say durmaksızın gecende
Bir arada yaşayan ruhumdan habersiz son ve ölüm tutkusu say düşlerini
Arayışların içinde olduğunu söylüyor ruhun bende yeni yollar ararken dualarla
Cemalin etrafında geziyor arşımın
Barındıranla yerleşiyor sevdirenle seviyorum
Konaklamam başka gözle hic tanımadığım sınırında göçüyorum
y.ed...yüreğinize sağlık
TÜM YORUMLAR (3)