Kapadokya Şiiri - Mehmet Girişit

Kapadokya

Tanrının elinde şekillenmiş her bir köşesi
Gökyüzüne açılmış göz göz penceresi
Duman tütmez şimdi her bir hanesi
Sanatçıya ilham olmuş açık hava müzesi
Buram buram tarih kokar Kapadokya

Dantel dantel işlenmiş kayalar
Oturmuş sanki laf eder bacılar
Ovayı nal sesleriyle inletir kıratlar
Selam durup Ihlara’ya bakarlar
Tabiat dile gelir seni söyler Kapadokya

Her parçan şahit olmuş tarihe
Kaç kavim hüküm sürmüş üstünde
Ne canlara kıyılmış senin yüzünde
Kaç krallık dize gelmiş görkeminde
Şimdi suskun durusun neden Kapadokya

Rüzgar raks eder vadilerinde
Doğa aşka gelir canlanır üstünde
Erciyes şapka çıkartır eğilir önünde
Medeniyet beşiği ilahi aşk sende
Yetmiş iki milletin sevgilisi Kapadokya

Erciyes’te eriyen kar sana akar
Bir nefes olur şarabın kadehte yanar
Gök kubbe bile seyrine hayran bakar
Seni bir kere gören aşkından şaşar
Her dilde bir şarkısın sen Kapadokya

Güzel atlar ülkesi, asırlara ayna
Dalgalanır kayalar sanki koca bir derya
Her taşında bir elin emeği durur hala
Her canlı can atar, gelmek için sana
İşte geldim, sar beni bağrına Kapadokya

GÖLBAŞI-22.05.2009
Mehmet GİRİŞİT