Bir arpa boyu yol alamamak günün kaosunda.
O, bende bende.
Sessiz ağlamak, için için ağlamak.
Kederden, boğazını sıkan bir düğümle boğulmak.
Yudum suyun onda olduğunu bilip, uzanamamak.
İşte sessizlik!
Kesseler beni şu an canım acımazmış gibi.
Yaşadıklarımdan öğrendiğim bir şey var:
Yaşadın mı, yoğunluğuna yaşayacaksın bir şeyi
Sevgilin bitkin kalmalı öpülmekten
Sen bitkin düşmelisin koklamaktan bir çiçeği
İnsan saatlerce bakabilir gökyüzüne
Devamını Oku
Yaşadın mı, yoğunluğuna yaşayacaksın bir şeyi
Sevgilin bitkin kalmalı öpülmekten
Sen bitkin düşmelisin koklamaktan bir çiçeği
İnsan saatlerce bakabilir gökyüzüne




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta