En çok geceyi severdim. Yıldızların göz kırpışlarında rüzgârın esintisinde okşayışlarını. Kimselerin görmediği sessiz sevişmelerdi, kovuktaki kumruların uğuldamaları arasında. Sert fırtınalarda öfkelerin çarpardı yamaçlarıma. Ben o zaman yürekten kopan parçalarımı toprağa bırakırdım. Düşerken yükseklerden toprağa doğru çığlıklarım duvarlarında yankılanırdı.
Ölmek isterdim tarihin sırlarıyla sarmalanmış hayallerime, umutlarıma sarılıp sevdalarını yaşadığım gün kızıla boyanırken akşamın matemine yaslanırdım. Gün geceye kavuşurdu. Uzaklardan esintinin getirdiği gül kokularına geçmişin kokuları karışırdı. Acılarım kuytulara gizlenirdi. Karanlıklara uzanan uykularıma mehtap izin vermezdi. Senin görüntünü silmek istedikçe beynimden, her gün doğumu ile yenden karşımda beliriverirdin. İçim yanardı kahpe zamanın kan damlayan saniyeleri arasında sıkışıp kalırdım. Korkunun soluğu dolardı nefesime ve ben sık nefeslerde kalırdım.
Uzaklara dalan derin bakışlarını gördükçe yüreğim ağlardı. Vicdansız dünyanın kapattığı kapılar ardında sessiz, sensiz, kimsesiz kalırdım. Yıldızlar şahitlik ederdi verilmiş hükmümün infazına. Mavinin laciverte dönüştüğü zulümlü günün sensiz saatlerinde ağlamaya dururdum. İşte sevgili ben bu saatlerde içinde senden gelecek olan bir ses, bir nefes beklerdim. Gözlerinden gözlerime akacak olan ışık huzmeleri ile kendime gelmek için…
Zamanın özlem çukurlarına hapsettiğim senli duygularımı seyyahın ayak izlerinde sana gönderirdim, terk ettiğin yürek mekânına geri dönmen için sana kılavuzluk etsin diye. Gelinlik kızların işlediği gergefin iğnesinde nakış olurdum, her darbede yüreğime sen işlenirdin. Sözcüklerinin acısı ile kapatırdım yüreğimi ve her pişmanlığımın ardında sen görünürdün. Bitmek bilmeyen acı günlerim kendi kendinin avuntusu olurdu.
Tamamını Oku
Bir bitmemişliği kutsamanın nedenlerini araştırma yoluyla ortaya çıkarmak istiyorsanız başka kaynaklar peşinde koşmayınız.Onca kitabı,defteri eşip deşmeyiniz.
Okumakta olduğunuz bu yazınsaldaki her söz merakınızı gidermeye dönüktür.
Oldukça inandırıcı ve oldukça etkili bir iç evren yansıması.
Çok beğendim.Çok kutluyorum Efendim.
Erdemle.
BAŞARILAR DİLİYORUM SELAMLAR İLETİYORUM ÜSTADIMM
Senin varlığın, geçmişimin bir kısmı ile geleceğimin tamamını içine alan, kahır zamanlarımdı…
Sen olmasaydın ben hiç olmuştum bu kaleme, sen olduktan sonra da kalemle beraber kendimize bir hiç olduk, dünlerin mutluluğundan artan yarınlar vardı, oysa şimdi yarınlarla beraber hepten hiç olduk, hayatta kendi kendimize…
Şimdilerde ne sen beni tamlayan, ne de geçmiş senlilik, tam tersi sildin geçtin tüm umutlarımı hayattan, işte şimdilerde, titrek ayaklarla dolanır durur olduk kulvarlarda…
Şimdi yağmurlar, şimdi karlar ve buzlar, gökyüzü ıslak ıslak yere düşüyor, sen ve onlar, gömmek için neler yapmadınız ki ruhumu?
Donmuş bir beden veya ıslak bir bedendeki ruhu bir tarif etsene bana, ne dersin ki, ne diyebilirsin ki, senin ruhun ıslandı mı hiç yar acısıyla?
Kaçak bir yaşam bu, yağmur döküntüsü, buz kesmesi yaşam bu, ardına bakıp ne diyebilirsin ki önünü düşünüp, ne umut edebilirsin, kendimden utanmasam, basıp geçeceğim tüm yaşantımın üstüne, seni de ilave ederek…
Ne zaman umutsuzluğa düşsem, ne zaman bezmişlik hüküm sürse bedenimde, ne zaman bunalmışlığın içinde bulsam kendimi, önce elimin altında tuttuğum kitabıma sarılır, işte o an düşünce hudutlarımı yeniden değiştiririm ve kendimi bambaşka bir yolculukta bulurum…
Şimdilere hayatımın ardında kalan geçmişime bakıyorum, avuçlarımdan uçup giden çocukluğum, dargın durduğum yaşam zamanlarım, küskünlüklerimin arasına sığdırdığım sevgim uğruna hayatımı adanmışlığıma koyduğum sevgilim dediğim ruh birlikteliğimle avuçlarına düştüğüm sevdam ve unutulmaz anıları kendi gizemine gömen sevgim…
Mustafa yılmaz
ant +10
Bu şiir ile ilgili 13 tane yorum bulunmakta