Kansız Hayal Şiiri - Hüseyin Yaz

Evimin balkonunda “ Özleminle “ karşılıklı “ ayrılık” içiyoruz.
“ Ayrılık “ biraz “ zamansız” olmuş, ama olsun; böylede içilir.
Sokaktan geçen duygularıma bakıyoruz birlikte.
Sokağın köşesinde “ Gülenyüzün “ simit satıyor.
“ Yokluğun “ cadde de volta atıyor, çalımlı.
“ Gülen yüzün” ün bulunduğu köşeden “ Hayalin” beliriyor.
Belli acelesi var pek durmayacak.
Caddenin orta yerinde karşılaşıyorlar “ Yokluğun “ la.
Ve başlıyor kavga.
“ Yokluğun” güçlü tabi, bıçaklıyor “ Hayalin” i.
Yığılıyor yere kan kaybediyor “ Hayalin”.
“ Suskunluğun “ geçiyor yanından farkında değil “ Hayalin” in.
İlk müdahaleyi “ Şevkatin” yapıyor.
Apar topar çıkıyorum evimden.
“ Umudum “ kan arayışında.
“ Hayalin “ can çekişiyor.
Şimdi bu kavgaya ne gerek vardı.
Sen olsaydın.....