Sen beni bırakıp gittin diyerek,
Saçlarımı kestirmem güzelim,
Buna kahkahayla güler geçerim.
Ama inan ki lösemili çocukların
Yumuşacık pamuk ellerini tutup,
Yaşama sarılsınlar yeter ki diyerek,
Onlarla el ele ve gönül gönüle,
Gülümseyerek son günüme dek
İnan ki kazıtır saçımı dazlak gezerim.
Bu bir kinaye sözü değildir sana bil ki,
Adın,soyadın gibi emin ol güzelim.
Ben o sevimli çocukların gülücüğüne
Bin canım olsa ömrümü onların
Yollarına,yaşasınlar diye feda ederim.
Kayıt Tarihi : 19.5.2024 10:49:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Sonsuz saygılarımla
Kimi yarayı
Kimi de "parayı!"
Kimi de o yaraları sarmayı
Sever, seçer...
Tebrikler Hamiye Hanım..
TÜM YORUMLAR (4)