Şafakla karardı günleri
Kana boyandı gönülleri
Doğan güne gülemedi
Morarmış yüzleri
Ölü gözlerinde garip bir çelişki
Yamru, yumru vücutlarında
Ölümün acı izleri
Ve kahrolası kurşun delikleri
Kana boyadı koca günü
Ve akan kan
Üzerlerine acımasızca bakan
Gözlere ve ellere inatla
Birleşip düğümlenmekte
Ölmün başucunda
Ama artık
Sevdalı düşler olmayacak
Cahil dünyalarında
Vede görmemişliğin kabalığı
Vede geri kalmışlığın çirkinliği
Elleri silah tutmayacak artık
Korkuya karşı
Ölümleri getirmedi,
Getirmeyecekte barışı...
10 HAZİRAN 1992/ Şırnak
Alptekin BiberKayıt Tarihi : 8.11.2003 14:07:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Yiğitce nasıl ölünebileceğini öğrettiler.
Kanı, kurşunu,ölümü ve de sevgiyi yazan kaleminiz hiç susmasın. Yaşar YILDIZ
Ama ölenleri de yeriyor sucluyor gibi bir duygu uyandirdi siiriniz bana. Ve bir celiskiyi duyumsatti. Yaniliyormuyum? Saygilarimla israfil YILDIZKAN
TÜM YORUMLAR (3)