Avucumda çırpınıp duran yürek kimin
Kanlar damlıyor parmakların arasından
Bir ömür bir ömür yerle bir oluyor
Bir yaprak soluyor bir yürek donuyor
İçin sızlamadan okşana kanlı kefeni
Bir beden toprakla nikâhlanmadan
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
