Dün gene, açamadan soldu çiçekler,
Ölüm indi ekranlara… kaza canlı yayındı…
Analar ağladı, yığıldı, yolara saçıldı cesetler….
Umutlarım bombalandı, kan sıçradı anne...
Darbeler iniyor, gözbebeklerime,
Yuvasından fırlıyor,
Bir kurşun saplandı yüreğime,
Bakamıyorum.. korkuyorum anne…
Gül yanaklar, cennete uçuyor.
Geziye mi çıkmış, kınalı kelebekler..
Ağzından kan mı akıyor ne,
Siliyor bak, nur yüzlü melekler….
Toprak mı serpecekler, açık gözlerine..
İçerimde sızı var, yandı tutuştu,
Ne yaşadılar ki, daha çocuktu anne…
Neden acımasız dikkatsiz, şoför amcalar,
Neden hep analarda, derin yaralar,
Çeneler titriyor, ırmak oldu yanaklar,
Neden acımazsız arsız, bu kanlı ekranlar..
Bebeler anasız, yaşar mı anne..
Ya analar çocuksuz.
Çocuklar böyle mi ölecekler,
Bu bahar, çimenler susuz,
Cennettemi açacak, tomurcuk güller,
Solsa da... açar mı anne…
2007
Kayıt Tarihi : 20.3.2013 10:02:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!