İçimdeki karabasandan uyanamıyorum...
Ne zaman içime dalsam,
Çığlıklarla gerçeğe çıkıyorum.
Ve biliyorum, zaman akıp gidiyor...
Gece, güne kusuyor; gün geceye...
İkisi de bakamıyor bu yüzden birbirinin yüzüne...
Bir ara sana kapatıyorum gözkapaklarımı,
o kadar da önemli değildir bırakıp gitmeler,
arkalarında doldurulması mümkün olmayan boşluklar bırakılmasaydı eğer.
utanılacak bir şey değildir ağlamak,
yürekten süzülüp geliyorsa gözyaşı eğer…
belirsizliğe yelken açardı iri ela gözler zamanla,
öylesine derince bakmasalardı eğer…
Devamını Oku
arkalarında doldurulması mümkün olmayan boşluklar bırakılmasaydı eğer.
utanılacak bir şey değildir ağlamak,
yürekten süzülüp geliyorsa gözyaşı eğer…
belirsizliğe yelken açardı iri ela gözler zamanla,
öylesine derince bakmasalardı eğer…
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta