Kanıyor Yüreğim Şiiri - Kasım Kobakçı

Üç kırmızı gül açtı aşkımda,
Sessiz harabelerdi insn toplulukları,
Kurtlar basardı gündüzleri sokaklarımızı,
Çiğnenen topraklarımızın en tenha yerlerinde,
Tomurcuklanmadan kurutuldu fidanlarımız.

Üç kırmızı gül açtı aşkımda,
Bir kibrit çaktılar karanlığın köküne,
Kurşun döktüler düşmanın dişlerine,
Özsuyu verdiler toprağın damarlarına.

Çiçek açarken aşkım,
Dağlar göklere uzanırken,
Kırmızı yeşil özgürlük sabahına doğru,
Çekilip umut saçarken,
Kollarımız kesildi,
Kanlı bir kasap satırıyla.

Yüreğimde üç kara kurşun yarası,
Yanıyor yüreğim uzak diyarlarda.

Üç kırmızı gül kanıyor,
Milyonların gözyaşlarıyla yeşeren toprakta,
Biliyorum ki fidanlar meyve verecek,
Binlerce kırmızı gül yeniden açacak.

Kanıyor yine de milyonların yüreği,
Toprak anaların gözyaşlarına bulanıyor,
Gözlerim kan çanağı, yüreğim volkan ağzı,
Üç kırmızı gül gibi,
Milyonlarca yerinden kanıyor yüreğim.