Kanıta "dayalı tıp" Şiiri - Kazım Karagöz

Bir zamanlar köyümden çocuk getirmişlerdi,
Doktor ismi isteyip fikir istemişlerdi.

Dedim ki Ali Haydar Savaşan'a gidelim,
Ben de sizle geleyim, neyi var öğrenelim.

Bekleme salonunda biraz bekledik çıktı,
Hoş geldiniz dedi ve hala kapı açıktı,

Gel dedi, gel, sen de gör, yakından tanı bunu,
Görmezsen anlamazsın kalazar olduğunu.

Hasta üç dört yaşında, saçı seyrelmiş epey,
Halsiz, bitkin durumda, benzi sararmış epey,

Dedi muayene et, dalağına bak Kazım,
Gördüğünde şaşırma belki olacak lazım...

Bak ciğeri şurada, bak karnı da büyümüş,
Bölgemizde tek tük var, köyde birkaçı ölmüş!..

Bana da gösterdikten sonra izahat verdi,
İlacını getirtin on güne kalmaz derdi;

Tamamen iyileşir, merak etmeyin bunu,
Göreceksiniz siz de çok iyi olduğunu...

Fakat ülkemizde yok yurtdışından gelecek,
Almanda yakınınız var mıdır gönderecek?

Var dediler gittiler, sağol, mağoldan sonra,
Muayeneye geçtik onlar çıktıktan sonra.

Malnutrisyon dedi diyetler verdi uzun,
Ve öğrenmek istedi, nesi olduğumuzun...

Uzaktan akrabamız deyince ve de hatta,
Ücret bile almadı, neleri var hayatta!

Para, dua farketmez, bizim için be dedi,
Mama alsınlar buyla kontrole gelin dedi.

Birkaç ay geçti sonra yine vardım yanına,
Merak etmiştim, sordum, o kalazarı ona.

Sorma dedi üzgünce, çocuğu mahvetmişler,
Teşhis koyarız diye epey bir bekletmişler!..

Sipariş verdikleri yakınları demiş ki,
Öyle teşhis mi konur? Bir de akıl vermiş ki!..

Götürün hastaneye, tahlil yapsınlar ona,
Ona göre gerekli ilaç versinler ona...

On beş gün burda yatmış, sevk etmişler Konya'ya,
On beş gün de Konya'da sonrası Ankara'ya...

Orada teşhis konmuş, ama iş işten geçmiş,
Yazdığım aynı ilaçları onlar göndermiş!

Birkaç doz da verilmiş ama sizlere ömür,
İlaçlar elde kalmış, tamamlanamamış kür!..

Geçen gün uğradılar, durumu anlattılar,
Ben de çok hüzünlendim boynuma sarıldılar.

Bu nasıl tıp, sonucu, olur mu böyle acı?
Almışlar, getirmişler bıraktılar ilacı,

Doktor beyim olur ya başkasına verirsin,
Biz gibi yanmasınlar verir de gönderirsin...

Anlatınca bunları ben de üzüldüm ona,
Kanıta dayalı tıp kurbanı olduğuna,

Afalladım olur mu? Tıp öldürür müydü hiç?
Para için yazıktır, tıp edilir miydi piç!?

Tahlil, filimde delil yoksa hastalar yandı,
Hedefinde hasta yok, bu tıp ne de yamandı!?

Kanıta dayalısı, dayasızı mı olur?
Hedefte tetkik değil hasta olsun ne olur!..

İlaç, kit firmaları para kazansın diye,
Delil bulurum diye, bekletirsin ne diye?

Teşhis kondu da ama hasta da elden gitti,
Amaç hasta değilse, bitti, hekimlik bitti!..