Meyil verme o güzele,
Düşürür sizleri dile,
Dalga geçer bile,bile,
Arkadan güler sırıtır,
Kanını canını kurutur.
Çok çalımlı gerdan kırar,
Çevresinden saflar arar,
Bir bilmişte kılar karar,
Sonra kıç üstü oturtur
Kanını canını kurutur.
Neş; e saçar çevresine,
Doyulmaz tatlı sesine
Biner salak ensesine
Sonra kaçar unutur,
Kanını canını kurutur.
İster hadi git meyil ver,
Öyleki dilbermi dilber,
Herkesi eder seferber,
Sonra sinirden kudurtur,
Kanını canını kurutur
Size sözüm çapkın beyler,
Ve kendini beğenenler,
Sizsiniz zarar görenler,
Zoka böyle yutturulur,
Kıç üstü oturturulur
Kayıt Tarihi : 29.2.2008 14:16:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Masa başlarında kendini don juan zannedipte arkadaşlarına ballandıra ballandıra anlattıkları palavralara inanarak bu yolda zokayı yutan insanlara yazılmıştır. Aslında böyle bir güzel tanımıyorum. Şair hayali... Alınanlar varsa onlardır bu yolun yocuları..Herkesten sürçü lisanıma af la diyorum.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!