Kanım Çağladı Benliğimde

Bir odadaydım,
Tanımadığım ecnebi yüzlerle.
Aynı şey için mi buradaydık?
Hayır, benim davam
Aynı olamazdı bu kahpelerle.

Yedi kişiydiler saydığım kadarıyla,
Beni umursamıyorlardı akıllarınca.
Onların gözünde şimdilik
Sömürülmüş bir Malili ya da
Nijerliydim mesela.

Dilleri farklıydı ama anlıyorlardı birbirlerini,
Görünüşlerinden anlaşılıyordu milletleri.
Örneğin, şu Fransız, purosuyla
Bu İngiliz, kravatıyla
Şu Alman da hesabıyla.
Tek tek alınıyorlardı içeri sırayla,
Ben de dahil oldum arkalarına.

Gözlerinde acayip bir ışık
Belirdi görünce beni.
Görmüş olmalıydılar kafamdaki fesi,
Yüreğimdeki ateşi, alnımdaki teri.
Türk oğlu Türktüm ben,
Yoktu bundan daha ötesi.

Haykıracaktım tarihimi yüzlerine
Birer birer.
Tekrar yaşayacaktılar,
Atalarından dinlediklerini
Teker teker.
Ama şimdi sırası değildi.

Herkes çağrılmıştı içeri,
Ama benim ismim zikredilmemişti;
Bu şirketi kendinin sanan,
Bir Amerikan tarafından.

Damarımdaki asil kan durur mu hiç?
Durmadı, fışkırdı, sel oldu, taştı.
Kapıyı çalmadan girdim,
O an hiç olmadığım kadar kendimdeydim.

Ses çıkarmış olmalı ki kapı,
Hepsinin yüzünden düşen bin parçaydı.
Eskiden vatanımı paylaşmak isterlerdi;
Kağıt üstünde,
Şimdi de işimi, paramı.

Yayılmış olan deri koltuğuna,
Başladı suni bir sesle.
Dedi ki: Bayım, şirketin durumu kötü,
Birini çıkarmamız lazım bundan ötürü.
Toplantıyı bitirdik hep birlikte,
Pılınızı, pırtınızı toplayın alel acele.

Kudret parladı damarlarımda o an,
Sardı, sardı tüm vücudumu.
Etkisi altına aldı beni, benliğimi
En son da dilimi ve beynimi.

Dilimden kelimeler hücum etti üzerlerine:
Hem işime son verirsiniz
Hem de beni çağırmazsınız.
Siz insan değil,
Birer alçaksınız.
Atalarınızın yapamadığını mı yapacaksınız?

Halbuki ne çabuk unuttunuz;
Korkunuzdan set çektiğiniz,
Önümüzde diz çöktüğünüz,
Aman dilediğiniz günleri.

Anadolu'nun kapılarını ardına kadar açtığımız,
Gemileri karadan, sizleri denizden yürüttüğümüz,
Surları aştığımızda salya sümük ağladığınız günleri.

Mermilerin havada çarpıştığı,
Cesetlerinizin yerlerde apıştığı,
Özlemini çektiğiniz,
Denizlerle buluştuğunuz günleri.

Unutmadınız, unutamayacaksınız.
Gerçeklerle yaşayacaksınız.
Ayrıca siz beni kovamazsınız,
İşimden ben ayrılım yalnız.

Gözlerimi açıp etrafıma baktığımda,
Kimse yoktu etrafımda.
Belli ki yine kaçmışlardı,
Kaçabilecekleri en uzak yerlere.
Ama bilmiyorlar mıydı ki,
Türkler her yerde!