Kanı Kanla Yumazlar Babi Yar*

Söz bitti!
Kötü bir tekrar
yine tarih…
Sessiz bir çığlık da yok
artık öç kuyularında…
Umut ki
Lili Marleen türküsüydü
siperden sipere…
Boşuna mı yazdı
Aleksander Golikov,
Toneçka’sına yeşillenmiş ağaçları,
rengarenk çiçekleri
isabet almış tankın içinden?
Yeni bir hayatı
muştulamıyor muydu
İvan Kolozov son nefesinde
Varya’sına?

Bir daha
yaşanmayacaktı Minsk’ler,
Bialistok’lar, Stalingrad’lar…
Hırs, talan, kâr!
şimdi kanlı değirmenlere
akıyor yine Dinyeper…
“Sert sert bakmasın ağaçlar
yargıçlar gibi…”
demedik mi Babi Yar!
Son gördüğü çiçeği
kirletmeyecekti bir daha
dehşetin gözleri!

Sımsıkı tutmuş bak
çocuk hayatı
geçmişle geleceğin
karıştığı yerde…
Kine mi batacak elleri?

Kalmadı (mı)
söyleyecek tek bir söz,
baruta bulanmış
buğday tarlalarından
geleceğe?..
Ah Babi Yar,
kanı kanla yumazlar!
Gel, “usulca sarılalım birbirimize…”

Şubat-Mart 2022

*1941 yılında Ukrayna Kiev'de Nazi askerleri tarafından büyük bir katliam gerçekleştirilen bölge. Tırnak içindeki bölümler Rus şair Yevgeni Yevtuşenko’nun Ülkü Tamer çevirisi ile Türkçe olarak da yayımlanan (Broy Yayınları) Babi Yar şiirindeki dizelere göndermedir.