Hüzünlü Bir Uğurlama - Tekin'e -

Çığlıklar vardı, ufkun gözlerinle birleştiği yerde…
çığlıklar; atardamarı bu toprakların.
bir tek sürgünlüğü almıştın oysa yanına
sürgünlük; namusuydu hayatın…

“Ancak uçağa binebilen bay düzyazı”ya inat,
yavşanların şiire düştüğü topraklara götürdük seni.
Rus steplerinden iki damla göz yaşı da vardı,
atılan taşla büyüyen halkalar gibi…

Ata ıslıkla su verdiğim
ürkek bir çocukluktan kalma anılarım…
ama ille bir çocuk saflığıyla bakıyorum ufka…
gözlerinin hiç eskimediği o rüzgârı bol tepelerde,
bir kez daha anlıyorum; hiçbir ömür sığmıyor bu hayata!