Boşluğa asılmış suretler
Yaşayan őlűler cehenneminde, imge
Başıboş sokaklarda
kanı bozulmuş akşamın...
Ne şiirim
Ne tadı kalmış rakımın
Sűtunda çatlayan kalaylama; mayası
bozulmuş insanın...
Tut ki uzuyor ellerin; Tanrı" saçlarımı okşuyor
Ete bűrűnműş kaval
Koştukça dűşűyor
Dűştűkçe tanelere ayrılıyor
Can; paramparça...
Coşkun Salar
Kayıt Tarihi : 8.1.2023 12:17:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!