Biz ona tutunmuştuk,
umudumuz, amacımızdı.
meğer ne çürükmüş,
bitmeyen sancımızdı.
El ele tutuşup, atıldık hayata,
bizi yolda bıraktı, şimdi
hepimiz yasta.
Nasıl kurmalı da temeli,
yıkılmasak, ne şudur
dediğimiz gerçek ve
nasıl anlasak.
26/07/2011
Gökhan OflazoğluKayıt Tarihi : 26.7.2011 05:56:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!