Kangren Sevdam Şiiri - Deniz Gece Mavisi

KANGREN SEVDAM

İçimde ucu açık sözcükler
Kelimesiz şiirler
Ellerim bana yabancı
Dillerim suskun
Yine yandı ciğerim
Kırk parçaya ayrıldı bedenim
Hangi parçam nerede bilmiyorum

Gözlerim gözlerinde kalmış
Ellerim sancıyor
Kan kaybediyor damarlarım
Dilim dudağımı yeniden keşfediyor
Başıma dolanıyor bulutlar
Siyahi bir gece bir tek acılar çıplak

Tenin tene değişi
Derinin kabuğunu terk edişi
Süretsiz yüzler
Kimliksiz acılar
Stabil bir hayat
Durağan her şey
Ben yarınsız kelebek

Gitmek gerek diyor içimdeki ses
Nereye
Neden
Niçin
Sorular içinde cevapsızım
Oysa avuçlarımda hala umutların kokusu var
Bir gurbet türküsü dolanmış dilime
Nereye baksam hasret
Ustum basım ayrılık kokuyor
Sigaram yarıdan yanıyor
Elimde valiz yine yolculuk var diyor ayaklarım
Beni benden ediyor yokluğun
Bana gitmek sana beklemek düşüyor
Ah bu kangren sevdam
Kurşun sıkıyor her nefeste yüreğime
Ölmüyorum ama yasamak da istemiyorum
Doldur silahını gurbet iki kaşımın arasından vur beni
Bak hasret bebeklerim ağlıyor
Onlara inat gözlerim de