Kandıramam Şiiri - Asude Durmaz

gecenin leylinde karalar bağlar gözlerim
inatla akar bir gözyaşı
ıslatır yanağımı apansız
deliririm
korkudan büyüdükçe büyür gözbeeklerim
çıklamam bir sıkımlık canlı kapıdan
kaçamam yalnızlığın kokusu sinmiş duvarlardan
lakıin atamamda kendimi ateşlere
o kadar yürekli değilim
gelir kurulur gecenin orta yerine eski bir şarkı
kahrolası,körolası
sıktıkça sıkar cellat kemendi
sıktıkça sıkar,sıktıkça sıkar canımı o eski şarkı
aklım kaçar kurtulur başımdan
ben kaçamam kurtulamam
sinip kalırım bir duvar dibine
ağlayamam,anlatamam,lakin yalvaramam
son haykırışımı da yuttuğunda gece
yaşayamam,yaşatamam,yaşlanamam
velhasıl aldanamam artık dostlar
yeni günün rahminden doğacak
sevgiye,umuda,özgürlüğe aldanamam
sizi belki ama kendimi kandıramam...