Kandiller YANAR Şiiri - Mustafa Yaralı

Yeter ki istesin Zât-ı irâde,
Gönül sedâsında kandiller yanar.
Gökteki yıldızdan daha ziyâde,
Gönül semâsında kandiller yanar.

Ne mübârek; Recep,Şaban,Ramazan,
Hidâyet rehberi,Hazreti Kuran,
Muhâmmed’e biat edince insan,
Gönül cefasında kandiller yanar.

Rağbeti görenler,Berat ederken,
Namazda miraç’a doğru giderken,
Hakk’a ulaşıp da,Halka dönerken,
Gönül binâsında kandiller yanar.

İçinde Kadir’siz bin ay gördüğün,
Kuran’ın sırrına yapılan düğün,
İhlâsla,özenle,aşkla ördüğün,
Gönül serâsında kandiller yanar,

Yerle gök arası dolunca O nur,
Sıdk ile sabreden kemâlât bulur,
Müminlerin yüzü hep aydın olur,
Gönül simâsında kandiller yanar.

Güneş gibi yansız,O nurlu Kâbe,
Bir kalpte olunca; duru pâk,sâde,
Kul Hakk’ın elinden içince bâde,
Gönül fenâ’sında kandiller yanar.

Gel diyen; bu gece kendi gelince,
Âşık; Mâşuk’una vuslat edince,
Tarifi imkansız zevke erince,
Gönül bekâ’sında kandiller yanar.

Hak gelince bâtılların battığı,
Aklın idrak edip,özün tattığı,
Yaralı kalbimin secde yaptığı,
Gönül yarasında kandiller yanar.

03.01.2000