Kül üstünde gülün mor sessizliği konuşur geceyle.
Ve divanına feryadı yetişmeyen aşklar vardır.
Gönül bu hikayede, ay çıkagelir,
Yürek vuruşları ölülerin sananlara rağmen.
Davası bu, terkedilmiş olsada ev konuşuyor şems vakti.
Ateşin konuştuğu yok, yandığına bakma.
İstanbul bana hep seni hatırlatıyor.
Çünkü onun gözleri de en az seninki kadar yeşil.
Hala, gülümseyen bir lale gibi
bana sürgününü gönderiyorsun
dört yanı çevrili bir kale gibi
Devamını Oku
Çünkü onun gözleri de en az seninki kadar yeşil.
Hala, gülümseyen bir lale gibi
bana sürgününü gönderiyorsun
dört yanı çevrili bir kale gibi