9 Haziran 1963 Razgrad/BULGARİSTAN
Sevda nehri kururken, dağların yamaçlarında,
Bil ki, gönül kaleminin son damlasıydı, sana kalan.
Yapay ama içten görünen zafer naraları, aldanışın acı yankısıydı,
Zira, sana adanan her sözün, bir tufanın fısıltısı olduğunu bilmeliydin.
Eflatun laleler yerine, çorak topraklar boy verdi ruhunda,
Çünkü, gönül bahçeni başıboş bıraktın.
Belki bir kartal yuvasından, yükseklerden seslenerek,
Gönlümle oturdum da hüzünlendim o yerde,
Sen nerdesin, ey sevgili, yaz günleri nerde!
Dağlar agarırken konuşmuştuk tepelerde,
Sen nerde o fecrin agaran daglari nerde!
Akşam, güneş artık deniz ufkunda silindi,
Devamını Oku
Sen nerdesin, ey sevgili, yaz günleri nerde!
Dağlar agarırken konuşmuştuk tepelerde,
Sen nerde o fecrin agaran daglari nerde!
Akşam, güneş artık deniz ufkunda silindi,
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta