“ Kanda Var, Kavgada.” Şiiri - Celal Çetin

Beri bakın beri, be heyyy bunaklar.
Askerimi şehit ediyor,
Bayrağımızı indirmek istiyorsunuz.
Rahatsız mısınız varlığından,
Dalgalanmasından.?
Kanda var, kavgada.! ! ! ! ! ! ! ! ! ! ! !
Rengini soldurmak mı meramınız.?
Kem bakıyorsunuz, nazlı hilalimize,
Dokunmayın Mehmetçiklerimize.
Celal den ihtar olsun size.
Kanda var, kavgada.! ! ! ! ! ! ! ! ! ! ! !
Soldurmaya kalkarsanız rengini.
Gerekirse, kazmayla kürekle,
Göğsümüzdeki yürekle,
Asaletimizden gelen bilekle,
Kırarız uzanan ellerinizi.
Kan verir, can verir, renk oluruz.
Kanda var, kavgada.! ! ! ! ! ! ! ! ! ! ! !
Gün olur, devran Türk’e döner.
Takke düşer kel görünür,
Hainlerden hesap sorulur.
Kim dedi Türkün askeri biter,
Bayrağı göklerden iner.
Kanda var, kavgada.! ! ! ! ! ! ! ! ! ! ! !
Asker doğar, Türkün her neferi,
Düşürmez bayrağını yere.
Siper eder göğsünü, gere gere.
Allahuekber’i alırda dile,
Kanat olur, kartal olur, taşır göklere.
Kanda var, kavgada.! ! ! ! ! ! ! ! ! ! ! !
Düşmana, pahalı ödetmiş ceddimiz,
Pabuç bırakmamış,
Cüret gösteren yedi düvele.
Kağnı sürmüş ninemiz,
Mermi taşımış cepheye.
Sarmış, kundağını cephaneye.
Kanda var, kavgada.! ! ! ! ! ! ! ! ! ! ! !
Yavaş gelin, bire it soyları,
Kurtlar sofrasıdır Anadolu.
Şahadet şerbeti bizlere kutlu,
Oluruz Cennette mutlu.
Şehitler Peygambere komşu,
Kanda var, kavgada.! ! ! ! ! ! ! ! ! ! ! !
Pusuda bekliyor boz kurtlar.
Çakalların kaydını tutar,
İtleri sayar baş kurt.
Ünlemesi, gürlemesi yakındır.
Kulağımız açık olsun,
Tanrı Türkü korusun.! ! ! ! ! ! ! ! ! ! !