rlık Mücadelem
Ben insanım / adamım, kadınım, biraz çocuk, biraz toprağım bozkırda.
_ öyle bir noktadayım ki dönüp kendime baksam kim bu adam diyebilirim aynada.
Önemli…….
selamlar yüreğimden karanlık şehre
sigaramın dumanıyla itfaiye çağırttım bu gece
sen büyük caddelerde hüznünle gezerken
iki kadehe şarap döküp bir köprünün demirlerine bıraktım
dönerken yorgun itfaiyeceler içsinler diye
İnsan yanıbaşında ki güzellikleri bazen körlügünden, bazen aceleciliğinden, arada da inatçılığından olsa gerek ki, yinede yazmadan edemeyeceğim daha çok mahalle baskısı yüzünden sanırım farkedemez,
...ve kendi bencilliğinden hep kayben olmuşken bunu ancak yaşamla, kurduğu hayellerini ayırt edince anlayacaktır... çok üzgünüm.
hep açık denizlerde yelken gezdirir, rüzğar oldu olacak umuduyla ne yazık ki.
Kimi bulur belki, zaman ondan yanayken, gelgelelim arada kalırsan vay haline,
Bin yıllık geçmişim var / insanım.
Ağır bir yük sayılır kubul görmeyen gözde
Sebepler varsa eğer kafaya takılan / yoksa beyhude sayarım.
Ayrılığı canlı kılanı dayanıksız yüreklerden sayıyorum ben
Epeydir duymuştu ismimizi
Gitmek gerekecekti eğer davet olunursa
Kacamazdik bundan
İmkansızdı yani artık
İstanbul/// avcılardan akşamüstüydü
Ayrıldık.
Yenilgimidir Hayat
Gözler uçurumlarda paye biçer kendine
Sözler içe dönük artık kıyı ya vuruyor
Dirençsiz yamaçlar belli bir bir devriliyor
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!