Kanayan yüreklerin üstüne

uzun, kıvırcık saçlı bir kız gördüm düşümde
bir zeytin ağacı gördüm düşümde
badem ağaçlarının kokusunu gördüm düşümde
uzun gecelerin hüznüne aşılanan
seni gördüm düşümde ayşa

gazzeli çocukların kederli yüzlerini gördüm düşümde
annemin şefkatli kollarını gördüm düşümde
kahramanlık kurdelesi gibi göğsüme dolanan
bir tatlı yaz gecesini gördüm düşümde
bir sepet dolusu incir gördüm düşümde
birde seni ayşa

kadın erkek, çoluk çocuk onlarcası
tarlalarından dönerlerken
sınırdaki katil israil askerlerinin mitralyözleriyle öldürüldüler
vücutlarından sonbahar geçiyordu bir portakal cenazesi gibi
parçalanmış bir bakır ay gibi
uçan taşlar gibi
uçan kumlar gibi ayşa

kanayan yüreklerin üstüne
inleyen annelerin üstüne çocuklar düşüyordu yağmur gibi
ve ta oralardan sana sesleniyordu ayşa
dökülen kanların arasından
gel…
kaldır boynunu kana bulanmış güneşe dek
ölülerini gömme
bırak, ışık direkleri gibi meydanda dursunlar
bırak
dökülmüş kanlar
zalimleri bir bir damgalayan ışıklı ilanlar gibi
parlasın akşamları

redfer