eski günler
eski gülüşler
o günlerden sadece adın kalmış
sen yok olmuşsun
kendi karanlığında kendine kendine boğulmuşsun
ruhunun cesedini bir hazine gibi gömmüşsün
hep yeniden
yeniden başlamaktan öyle yoruldum ki!
içime öyle bir zehir akıyorki
tüm organlarımı zehirliyor
ve üstelik kanıma karışıyor
vücudumda benden bir parça gibi
Zamanın verdiği boşluğa
Düşme
Eğer bir damla saf gözyaşın
Düşerse masum tebessümlü
Al yanağına
Sakın utanma
bak yine küsmüşsün aynalara
ve tabiki benim yokluğumda
sana demiştim sevmezsen bir gün giderim diye
ben gittim ama biliyorum adım kaldı yatağında
unuttum dersin ya yakınlarına
İçimde kaldı mı sanıyorsun
Ne sana karşı bir sevgi
Ne de nefret var mı sanıyorsun
İçimde bomboşsun
Boşluğumsun
Yüreğimde hiç bir şekilde yoksun
Kafam karıştığında
Korktuğumda
Ya da ya ya da...
Eğer yalnızlığıma sığınıyorsam
Zaten elimde avucumda
Bir şeyler vardır demektir
Gitmelere hep ayrılıkmı denir
Kalpler hep ayrı mı bilinir
Gitsede taraflar
kalamaz mı aşklar
Sevgiler hep öksüz sevgiler hep yetim midir?
gözyaşlarım bile yorgun
acılarım bile suskun
zaman bile büyük bir vurgun
benim kaderim durgun
yaşayamıyorum
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!