Kanayan Yaralar Şiiri - Suat Kayis

Kanayan yarlaralarım var benim,
Bir türlü geçmeyen.
Adını andıkça dağlanan kalbimin üstünde.
Vazgeçtigim herşeyin tarifi sende,
Senin gölgende.
Uzayıp kaybolan yıllar gibi,
Sakladığım yerde.

Şafak vakti gömüp unutabilmek için,
Yalvardıgım yerdeyim.
Uslanmaz çocuklar gibi,
Seni Sakladığım yerdesin.
Rüya de adına,
İstersen masal,
En güzel hediyesin,
Hayatta imkansız olacak kadar.

Sen benim her şeyimsin,
Hemde herşey.
Acısada,
Kanasada,
Geçmeyecek olsada,
Öyle kabul edensin.
Küllerinden bir umut yeşeren,
Sevdasin belkide.
Biliyorum......
Sen aslında imkansız olansın.

İster sev,
İstersen yoksay,
Nasıl istersen öyle sev beni,
Tuzak kurulmuş hayaller gibi,
Seyretme uzakdan.
Beni ellerinle,
Tekrar sen öldürme olurmu?

Rüzgarın dindiği yerde,
Beni sensizliğe terk etme.
İzin ver,
Tertemiz kalsın hiç lekelenmeden.
Zaman ver,
Telafi etsin geçmişi sana.
Biliyorum zor olacak,
Ölmek en kolayı aslında.
İyi gelecekse,
Bırak gelsin son kez bana.
Zannetme vazgeçerim senden
Anca ölüm hak gele ben tükenince…..