Kanayan Şiir Şiiri - Ahmet Tığlı

Gönlüme kuru bir çöl kumul kumul yığıldı
Yıllar yılı bir vaha özlemiyle beklerken
İçimde kırık bir saz rüzgârınla inledi
Gönlümün mızrabıyla şarkımızı söyledi.
Deli denizlerinin her dalgası bir sevda
Her dalgada büyüdün,büyüdün yüreğimde
Demir attı gönlüme o engin bakışların
Çekmedi çapasını gönlümün meskeninden
Okyanus gözlerinde kalbim bir yol aradı
Sahilsiz aşkımızın kopmadan fırtınası
Bir liman hazırladım devasa aşkımıza.
Deli denizlerinin her dalgası muamma
Her dalga papatyalar açarken gönlümüzde
Son kavgada dalganın boynu hep bükük kaldı.
Beynimin her hücresi bu sevdaya karşıyken
Sürüklenip gidiyor dümeni kırık gemi
Bunun sonu sevgili titanik faciası
Sen çıkarken sahile geminin parçasıyla
Bense hazin bir aşkın dillerde efsanesi
Sana kalan bu öykü,sadece anı olur
Aşkımızı anlatan bir de bu şiir kalır.

Suları kavuşmayan iki deniz durulmaz
Aramızda bir perde tek bir sözüm duyulmaz
Nefes nefes solusam yüreğimi anlatmaz.
Islık çalan rüzgârla sesim sana gider mi?
Cevabını bindirsen bir rüzgârla döner mi?
Şafak söker yüreğimde,güneş doğar gözlerimde
Şubat kadar kısa değil,oniki ay düşümdesin
Gönül dargın,zaman dargın,yüreğimin isyanı var
Bu sevdanın şarabını içtim ama içim yanar
Bir sarı saç alev alev dokunmadan elim yanar
Elinden bir zemzem sunsan ömür boyu gönlüm anar
Tüm hüzünler dize dize,bu şiirim bundan kanar...

Ahmet TIĞLI 13.02.2015 (Sevgi Merdivenleri)