Kanayan Özünler Şiiri - Dursun Özden 3

kanayan özünler

sağanak yağmurda, salınarak yürümenin, derin hüznünü yaşa
yaşa ki; bensiz geçen o günlerine ağladığını kimse fark etmedi
karamsarlığa boyun eğme başa, aldırma kem göze, çatık kaşa
eser bıraktım çokça-kimileri kabul görmedi, halk bunu bilemedi
12 eylül geldi, ekin ektim bitmedi, kırağı çaldı hasatı, bu yetmedi

içeride-dışarıda, damda, gamda ve aşkla filizlendi dizeler, o anda
gönül kapını aç, arala, es-yağ, şiir ektim sen bittin, filiz yeşermedi
ve zulme boyun eğmeyen-kanayan bu kara sevda-burada bitmedi
için için yanan kara dağlar, dağlar dağlara selam durdu ve gitmedi

kaba ardıcın gölgesinde al kınalı-sürmeli bir yörük kızı, o gelin ağlar
ah! başı dumanlı, yüreği kanlı ulu dağlar, o yitik-sır sevisini hep arar
oy! oy anam oy!.. sızıdan, acıdan türküler yanar ve özün ekini kanar
çığlık çığlığa dereler çağlar-gelin ağlar, ana yüreği bu, karalar bağlar
gökçe, kutsal kam ana sihri, sosyal düzen anaerkil mührü, dağı şar

dursun özden