Kanayan Gözyaşlarım Şiiri - Güven Tekin

KANAYAN GÖZYAŞLARIM

Yüreğime taş bastım ben.
Hayatımın anlamı olan
İki fidanımı oracıkta bıraktım.

Yüreğime hançer sapladım ben.
En ağır yaraları,
Omzumda taşıdım ben.

Yüzümdeki sahte gülücükleri sizden aldım ben.
Anlamını yitirdi nefes almak, yaşamak.
Bu kadar bilmiyordum yüreğimin acıyacağını.,
Bilmiyordum çaresiz kalacağımı.

Bilmiyordum,
İyileşmeyen yaralarımın olacağını.
Meğerse en ağır acıymış,
İki fidanımı kaybetmek hayatta .
Bilmezdim,
Sizin yokluğunuzu, hayallerimle yaşayacağımı.

Bilmiyordum yatağına yatıp yorganına sarılıp.
Kokuna sarılıp uyuyacağımı fidanım.
Allah'ım, Allah'ım bu nasıl bir acı ?
Yardım et Allah'ım.

Sessiz çığlıklarım,
Yokluğunuzda sessiz kaldı.
Artık hiç bir şeyin anlamı yok .
Hayatın yüzüme böyle tokat atacağını bilmezdim.

Siz gidince iki fidanım, her şey bitti.
Her şey durdu nefes alamıyorum.
Yaşayamıyorum, çaresizim
Allah'ım yardım et, Allah'ım...