Kanayan Bir Dille Çalıyorum Kapını

/Cemreler iniyor kentimin sokaklarına/

Şiire vurmadan inkisarımı
adı hüznolmuş çiçekler düşüyor şimdi yerinden
hangi şehrin çocuğusum
bilmem hala...

Eski bir hıçkırıktan sonra
masum bakışlar geliyor üzerime
mahçupsun kalbim
selama duruyorsun yeniden

kalbim serinletiyor bir şehrin suskunluğunu
en kutlu nameler gönderiyorum
güneşin vadilerine