Kanayan Şiiri - Ahmet Çetin

Korku var gözlerinde
Yaralar var derinlerinde,
Saklamaya çalıştıkça kanayan...

Saf bir çocuk görürsün,
Belkide;
Senin saflığında, boğulandır o çocuk...

Kanayan yaraların göl olmuş,
Kırmızıya boyanmış dünya,
Saklamaya çalışma,
Sen yaralısın yaralı...

Sende bilirsin
Kentler değildir, insanı bu kadar çeken,
Bağlı bulunduğu değerlerdir...

Kentler ki, her biri,
Diğerine aynı uzaklıkta,
Bir aşk vardır mutlaka, insanı yakan...
Bizleri kentlere bağlayan aşktır aslında,
Ve durmadan kanatır yaralarımızı...

Sen yaralısın çocuk,
Göz yaşların dökülür gülüşlerinden...
Kahkahaların kanla boğulur,

Saklama küçüğüm,
Sen yaralısın,
Yaralı