Beni görünce gözlerinin içi gülerdi,
Bana sarılır da çok büyümüşsün derdi.
O her zaman kalbinde şefkat beslerdi,
O benim gönlümde kanatsız bir melekti...
Düşünürdüm hep, nasıl dururdu diye
Göl kıyısındaki o taşın üstünde.
Beni kör kuyularda merdivensiz bıraktın,
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Devamını Oku
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
