Ne islandigim ilk yağmursun nede son
Sen kalbime gelip mola veren bir serçesin yorgun bitkin ve kimsesiz
Tıpkı yokluğunda ben gibi
Şimdi yokluğunun ayazında buz tutan ellerimi ısıtmaya çalisiyorum
Bir bir koparıyorum saçlarımdaki sen beyazlarını
Yüzüme gelip yerleşen çizgileri görmüyorum bile
Zülfü kimi ayağın koymaz öpem nigârum
Yohdur anun yanında bir kılca i'tibârum
İnsâf hoşdur ey ışk ancak meni zebûn et
Ha böyle mihnet ile geçsün mi rûzigârum
Devamını Oku
Yohdur anun yanında bir kılca i'tibârum
İnsâf hoşdur ey ışk ancak meni zebûn et
Ha böyle mihnet ile geçsün mi rûzigârum
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta