Hayat uçup giderken
Ve ruh bir kuş gibi kanatlanırken,
Sonsuzluğun gözlerinde,
Alev alev uçuşuruz...
Kim demiş kanatlarımız yok diye,
Sonsuzluğa açılan,
Işıktan kanatlarımız var bizim…
Görebilmek için
Görünenin ötesine bakman gerek,
İşitmek için kanat seslerini,
Ruhunla barışman gerek,
Uçabilmek için ruhun kanatlarıyla,
Yüreğinde Yaradan’ı taşıman gerek…
Kayıt Tarihi : 14.7.2014 00:50:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!