Kanat Tozları Şiiri - Faruk Emre Özünlü

E/Mine E’ye
bir peri için prelude

PRELUDE

sisler arasından sıyrılıp gelen gölge,
yeni yolculuğun kapı aralığından yüzümüze değen esinti
rüzgarı hapsetmiş gibi bağlı saçlarından kopup gelen…
yoğun bulutun içindeymişiz gibi, gizliyiz

ADAGIO

ruhun uyanışıdır akışa
çıkıp kaybolduğumuz çalakalem yaşamlardan
siyah nehir gibi akan saçlarından
ve bütün renklere değen siyah ışıltısıyla gözlerinden
seyre dalışımız kendimizi aynalarda
nefti orman derinliği

ALLEGRETTO

süreğen toz yağmurları altındaki sahnede
ruhun temizlik vakti
avuçlarından sıcak dokunuşlar
çürümüş gibi duran soğuğa…

INTERLUDE

temizle yüzümü
sakla avuçlarınla
sımsıkı sakla
görmesin hayat beni

PRESTO AGITATO

zamanlar sürgün içindeydi yaşamda
ona kavuştuğumuzda onarım istiyordu
süpürülmeliydi bütün sırça kırıkları
yeni gösteriye hazırlanmalıydı sahne

NOKTURNE

sessiz dansın ürkek ritimleriyle

kozasını yırtan kelebeğin
ilk ışıklarda renklenen kanatlarının şarkısı
ilk soluğun şaşkınlığı
tedirgin kıpırdanışlar yaratırken yaklaşan camdan dokunuşlar
kanat pullarını dökmekten korkarak sevmek
ve karardıkça akşam aşkın aydınlandığı sahnede
okunan soluk sayfalardan yansıyan yüzü Cyrano de Bergerac’ın

imge kırılması değil midir zaten gerçeğin sahteliği/yanılsaması
ya da sahnenin gerçekliği

CREDO

sen yüzümü sakla kanatlarınla
kanat tozlarınla sakla sımsıkı
görmeyeyim hayatı
kendimizi izlediğimiz oyunda

NOKTURNE

gizlidir korkusu henüz doğmuş aşkların

bir gece yalnızlığının ormanında gezinirken
el yordamıyla ürperten sıcaklığına dokunmak aşkın
adımların yavaş yavaş cesaretlenip derinliğe doğru
gözlerin karanlığa alışması

göle düşen yıldızların labirentinde yitmek…