Kanat Çırpmaya Görsün Kırlangıçlar

Kelebeğim,
yine gece
yine Sen…
şimdi düşünüyorum da,
huysuz bir nefeste,en güzel sancıları çekmekti,
kırılgan zamanlarda nâif gölgemle gülüşmekti,
türküler yakmaktı nöbetçi ezanlarda sehere karşı,
ölümü bekleyen sonbaharın,
son ağacının dalında nazlı nazlı sallanan,
son yaprağı gibi gülümsemekti hayata;
Seni sevmek…
Ve,
gecelerime vurulmuş bir ıslak şiirdi bakışların,
dingin sahillerimin hırçın dalgalarıydı hareketlerin,
ruhumun âsi tepelerine esen meltemdi duyguların.

Şimdi düşünüyorum da,
bir yalancı baharın
dans eden hayâlinden çalmıştım Seni
ipeksi bakışlarının saçaklarına sığınan
yavru sevdanın göç vakti yaklaştıkça
bu bedene,
kanat çırpmaya görsün kırlangıçlarım,
cennet bile dar gelir gülbahar ruhuma

kanat çırpmaya görsün…