Neden kimseye güvenmiyorum, bu hırçınlığım neden? Lüzumu yok çünkü. İyi gibi görünmemin, aldırmıyormuş gibi yapmamın, kendimi frenlememin lüzumu yok... Ellerime bakıp, "Kırılgan şeyler aslında bir hayli keskindir," diyorum... Kâğıt gibi rahatça bükülüp yere düşen bir cam gibi kesiyorum hemen...
Ve içimde uçan dalgacı bir kuş var... Ne zaman kanatlarına sarılsam, ayaklarımı yitiriyorum.
Halis KarabenliKayıt Tarihi : 28.3.2016 12:09:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Halis Karabenli](https://www.antoloji.com/i/siir/2016/03/28/kanat-23.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!