Kanadı Kırık Serçeyi Sevmek

Sarılmak için kocaman bir yürek, yüreğe de sevgi gerek
Kendi gövdesine sımsıkı sarılıp, toprağa kök salan
Derinliklere inen
Yaşama
Güneşe
Koşan tohum gibi
Şehirlerin bombalandığı
Köylerin yıkıldığı
Ocakların söndüğü
Çocukların yetim kaldığı
Umutların bittiği yerde değil
Yaşamın başladığı
Karanlığı parçalayarak
Yer ile göğü birleştiren, kızıllaşan şafağı alnından
Günü yanaklarından kocaman, kocaman öperek, bir sabah vakti

Hani, ağız tadı alarak, dudağını dudağından öpen yâr gibi
Beden bedene, yürek yüreğe kenetlenerek
Özgürlüğün
Herkesin hakkı olan
Bir yerde
Hayatına yön veren
Kendi kahramanı olan
Biriyle
Ya da zil-zurna bir sarhoşun
Rakı şişesine sarıldığı gibi
Arkadaşça
Dostça
Candan
Issız gecelerde, gök kuşağı renginde, gün tadında
Duygular hiç tüketmeden, yaşama sevgiyle sarılmak ne güzel

Kırılan yerde gülleri solan dala, sapı kırık çiçeğe sarılmak
Kanadı kırık serçeyi ağdan kurtarıp sevmek
Kucaklamak
Uçsuz bucaksız
Mavi göğün altında
Vahalarda
Çorak topraklarda
Nev-bahâr da
Yazda
Hazanda
Devran viran olmadan
Mazlum bakışlarda
Özgürlüğe olan özlemi
Yakalamak
Rüzgârın lirik fısıltılarına tutunup
Yarınlara ulaşmak
İçimizden kopup gelen duygularla
Hoşgörü ve sevginin
Egemen olduğu bir dünyada
Tüm dizeleri
Sevgiyle sırılsıklam olan sevda şiirleriyle
Özgürlük ezgileriyle, insanca yaşamak özlemiyle
Yeşerdiği yerde umuda! Yârin ince beline sarılmak güzel olur

İstanbul