Kanaatkar Şiiri - Kağan İşçen

En sevdiği havalarda bıraktı şehri
Kararsız ama ılıman
Üç yağmura...yemin etti
Çocuklarını çamurlu sokaklardan
Ve Yokuşlu yollardan kurtardı
Kendince
Kocasına sabah çayları demlemeye
Daha iyi Bahaneler buldu soğuk iklimlerde
Kendince
Canı dost görmek isterse
Eski şarkılar geçiriyor içinden
Sözleri ince ağrılar saklıyor
Bakışlarında hala ilk beklentisi
Uzaklarda bir sahil uykusu var mıdır
Öğlene doğru bir sözü ya da
Vardır mutlaka...
Kendince...
Yaşıyor işte...