Kana Bulanmıştı Elleri...

Küçücüktü
10 yaşındaydı henüz
Çocuktu daha
Bilmezdi törenin ne olduğunu
Ellerinde oyuncaklar
Olması lazımdı
Onun yaşlarında bir çocuğun
Aklındaysa çocukluk hayalleri
Oysa elinde bir silah vardı
Zorla taşıyordu halinden bellli
Silahı doğrulttu ablasına
Elleri titriyordu
Basabilecek miydi tetiğe
Demeye kalmadan
Bir çığlık kopuverdi,
Acı bir çığlıktı bu,
Ölüm çığlığıydı
Kurşun sıkılan ablanın
Ve hayallerinin yıkılışının çığlığıydı
10 yaşında eli silah tutan garibanın
Oysa çiçekler toplamak isterdi
Ablasına elleriyle
Gülmek isterdi ona gök mavi gözleriyle
Şimdiyse çiçek değil
Ölüm kokusu almıştı ortalığı
Bitmişti her şey
Ablası mezara
Kendi maphusa gidecekti
Bilmiyordu daha
Anlayamamıştı olanları
Töre demişlerdi
Erkek değil misin, vur ablanı
Temizle namusumuzu demişlerdi,
Bilmiyordu daha namus neydi
Küçücüktü, daha 10 yaşındaydı
Kana bulanmıştı elleri
Kararmıştı gecesi gibi gündüzleri,
Yıllar geçip gitti,
17 olmuştu yaşı
Büyümüştü
Ama dört duvar arasındaydı hala
Ve ellerinde oyuncaklar olmadı bi daha
Gün saymakla geçiyordu zamanı
Volta atıyordu elinde tespihi,
Lanet okuyordu töre denen illete
İbret olsun halim diyordu millete
Kana bulanmıştı elleri.