Kan ve su Şiiri - İlyas Kırlı

denizleri,dağları ve dahi ovaları
bir cümbüşte,deste deste sepeleyen
O hakka sığınır ve sarılırız su gibi,
nefesi son bulan beşeri ve beleş havaları
nas için verilmiş demeden namluda öteleyen
hangi susamış beden, çatlamış dudağa benzer
bilirmisin ey nas!

gözü dönmüşlerin emilesi ilaçalarında ki
masum umutların kılcallarındaki safi kan
çemberde alevli meşeler ve suda kulaçlar
ibrahimi bir hal ama neylesin nemrudi ameri kan
bilirmisin ey nas!

yeni bir gün şafakta sökmesin ki
toprağa sığmayan uçkursuz sömürge
kınından mevt için sipersizlere kum serpmesin,
daha kaç seferi ortak kılıp al kanı dökmesin ki
kulluğu öz hamuruna gömen o kalleş süpürge
lakin bir kapı var Türk'ün sinesinde kimse örtmesin
bilirmisin ey nas!

kalp dirilirken tıkanmışlığın damarlarında
bir haz tepeden tırnağa okşar hücrelerini
kutuplarda zerre buz erise ve karışsa okyanusa
ta damağıma süzülürken tınılarım soğukluğunu
her narada bir nida titrer sorarım yunusa
ben yanarım çeşmelerim boşalır ve dökülür sana
bilirmisin ey nas!