Bizdik, ihtişamı büyük yeleleriyle atlarımızı
gecenin dipsiz buğusuna aldanarak dört nala koşturan,
ölümün kefeni saran çapkın ve ipsiz kuyusuna
soğuyan cesetlerin sarkıtıldığı kuyulara
hepimiz kanayan bir yaranın kokusuna üşüşen kurtlarız en sonunda
sofrasına buyur etsin diye başka yaralıların iniltilerine kulak kabartan...
Seni ele sevirem ki...
Diyirsen ki, niye?
Ne bilim işte ele!
Seni görende bir hoş olir, ölür ölür ölirem...
Ahşam olir davar, nahır, mal gelir.
Komlar, ahırlar dolir
Devamını Oku
Diyirsen ki, niye?
Ne bilim işte ele!
Seni görende bir hoş olir, ölür ölür ölirem...
Ahşam olir davar, nahır, mal gelir.
Komlar, ahırlar dolir
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta