Yaşayamam artık sizin yalan birliğinizle
Başka canı acıtana canım diyip gezemem
Nankör ve gerçekleşmeyen kopuşlarınıza
Ben kendimden bile kopmuşken yanınıza gelemem
İçimde çiçek diye büyüttüğüm kan kuyusu
İçinde öldürüp attığım iftiraların vebali
yol kenarındaki
yağmur mazgallarını
kumbara sanıp
harçlığımı atardım
bu yüzden en çok
denizden alacaklıyım.
Devamını Oku
yağmur mazgallarını
kumbara sanıp
harçlığımı atardım
bu yüzden en çok
denizden alacaklıyım.




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta