Bir damla nûr damlar dudaklarımdan
Cümle beynamazlar görüp susmuştu.
Edebim utandı yanaklarımdan
Döküldüm yerlere gök kan kusmuştu.
Yerin nabzı sustuğumda atarken
Harfler kanıyordu yana yatarken
Helâl sana her gün haram katarken
Allâh derken yer gök,hep kan kusmuştu.
Tenim dile gelir derim yandıkça
Sabrım yoğunlaşır O nu andıkça
Bu dünyâ vız gelir ben inandıkça
Helâl temel atmış haram küsmüştü.
Ben âleme sığmayan bir cümleyim,
İnsânım, elbet künfe yekûnleyim
Mûcib'i vâcib'ince bir hamleyim
İmân otağ kurdu kalbim us'muştu.
Allâh'a âşıktı tenim bedenim
Allâh'ı sevmeye benim nedenim
Çok, yansa kanasa da nâciz tenim
Bedenimden nedene cân kusmuştu.
Kayıt Tarihi : 24.12.2025 19:56:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!