Kan kırmızısı
Herkes, kendi ilmiğini geçirir iğneden
Kabuk bağlamadan, kanatılır sökükler.
Bellekler, yorulma tarihidir insanın
Çiçek kılığında maskelidir dikenler.
Tekil yalnızlıklar akar fidana, çoğul ormanda.
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta