Kan Kırmızı Şiiri - İsmet Barlıoğlu

Nar nar oldu yüreğim,
Bölük bölük parça parça,
Yıllar gibi kanlar gibi kanlar içinde,
Çilelerle, hüzünlerle yoğruldu durdu,
Onu bir körpe bahar çiçeği gibi sana saklıyordum,
Dolu vurdu.

Bedenim sağ olmuş ne çıkar,
Gözlerim neye yarar,, seni göremedikten sonra,
Neye yrar saçını öpemeyen dudaklarım,
Neye yarar
Sabahlara dek pencereler önünde
Söksün diye beklediğim
Şafaklarım?

Bir serçenin bir denizi içip bitirmesinden
Çok daha zormuş sensizlik.
Tıpkı boğazımda kör testereler geziniyormuş gibi,
İçimi, bir ağacı kemiren bir kurt yiyormuş gibi,
Anılarıma dönmeye bile korkar oldu aklım,
Çekinmeye başladı gözlerim hayallerinle karşılaşmaktan,
Zira, kendimi habire inceleyip duruyorum
Uzaktan.

Ressam değilim
Ama ressamlardan beter etti sevdan beni,
Sensizliği renk edip yoğuruyorum çanaklarımda,
Paletimde, fırçamda senin sensizliğin,
Sensizliğini işleyip duruyorum tuvalime,
Bir senin sözlerinden öte ne söz,
Ne kelime.

(Hikmet BARLIOĞLU (1933-2003) 'nun
YILDIZLARIMI KOPARMAYIN İsimli Serbest Şiirler 'inden >63-64/100)