Kan Kardeşler Çöplüğü Şiiri - Nil Alaz

.“Öyle Öfkeliyim Ki Hayata “

Bu dünyada bir sapanla bin güvercin vururlar
(Vurulurum) VURULURSUN en derinden
(Uzanırım) UZANIRSIN yanlarına yürekleri boyunca
Her yer ılık kan kor- mosmor
Yıllar yılı kıyıcılık bitmedi

Bitsin!

Bir beyaz –yavru- güvercin gidişatın farkında
Gözleri iki kara küçük nokta zeytin dalında
Tüyleri bir eksik…Eksik… İlk sözleri sonsözleri ağıt
Samanyolu; kan kardeşler çöplüğü
Üst üste yarım kalmış masallar

Hey gidi sen yalancı mitos dünya
Hey gidi sen bakarkör
Hey gidi sen insansın AYDINLIĞA
sıkıca göz yumarken karanlığa utanmaz mısın?

Anayurdum gökyüzüm
Dört yanımız mavi yakut DENİZ
Bi zamanlar çıplak dalardık serin sulara
Bi zamanlar dalgalar söylerdi NAZIM nazımdı
Aman BARIŞ
Canım BARIŞ
G’Özüm BARIŞ
Tez zamanda GEL bizi bul
Sensiz olmazlı ÖZGÜRLÜK

Özgürlük ne güzeldi NE GÜZEL ŞEY
eğer uçabilseydi telefon tellerindeki telkârî kuşlar…

Gümüş saçlı anneler babalar çok sevinirdi...